عنوان کتاب: بیشعوری
نویسنده: خاویر کرمنت
این کتاب درباره بیشعوری در دوره معاصر است. بله، بیشعوری! و تاثیر عمیقی که بیشعورها با نفوذ در اجتماع، سیاست، علوم، تجارت، دین و امثال اینها در دنیای معاصر می گذارند. به نظر نویسنده، بیشعورها احمق نیستند، اتفاقا بیشتر آنها نابغه اند؛ اما نابغه هایی خودخواه؛ مردم آزار، با اعتماد به نفس بالا و البته وقیح که نتیجه تیزبازی هایشان در نهایت به ضرر خودشان و اطرافیانشان می شود.راهنمای عملی شناخت و درمان خطرناک ترین بیماری تاریخ بشریت می باشد. نویسنده با شوخ طبعی و یک عالمه ماجراهای ساختگی (اما در واقع بسیار شبیه به اتفاقاتی که هر روز دور و بر ما می افتد) نظریه من درآوردی خودش را مطرح می کند: بیشعوری یک بیماری مسری است و دارد دنیا را تهدید می کند! باید کاری کرد والا بیشعورها دنیا را نابود می کنند.
کتاب در ۲۶ فصل نوشته شده است. در مقدمه، نویسنده به سرگذشت خود پرداخته و نحوه پی بردن به بیشعوری خود را شرح داده است.
بخش اول کتاب با نام «چه کسی بیشعور است و چرا یک نفر باید بخواهد بیشعور باشد؟» شامل فصل های اول تا پنچم با عنوان های «سرگذشت فرد»، «سرگذشت های دیگر»، «تعریف بیشعوری»، «ماهیت بیشعوری» و «شدت بیشعوری» می باشد.
بخش دوم کتاب با نام «انواع بیشعورها»، بیشعور ها را به هشت نوع مختل تقسیم نموده است. عنوان های فصل های ششم تا سیزدهم به ترتیب عبارت است از: «بیشعور اجتماعی»، «بیشعور تجاری»، «بیشعور مدنی»، «بیشعور مقدس مآب»، «بیشعور عرفان باز»، «بیشعور دیوان سالار»، «بیشعور بیچاره»، «بیشعور شاکی».
در بخش سوم با نام «وقتی جامعه بی شعور می شود» به معظلات فراگیر شدن بیشعوری در جامعه پرداخته و این موضوع را در چند دسته بندی خاص مورد بررسی قرار داده است.
این بخش شامل فصل های چهاردهم تا هجدهم با نام های «تجارت به مثابه بیشعور»، «دولت به مثابه بیشعور»، «دین به مثابه بیشعور»، «بیشعوری رسانه ای؛ یک اپیدمی واقعی» دسته بندی شده است.
بخش اول کتاب با نام «چه کسی بیشعور است و چرا یک نفر باید بخواهد بیشعور باشد؟» شامل فصل های اول تا پنچم با عنوان های «سرگذشت فرد»، «سرگذشت های دیگر»، «تعریف بیشعوری»، «ماهیت بیشعوری» و «شدت بیشعوری» می باشد.
بخش دوم کتاب با نام «انواع بیشعورها»، بیشعور ها را به هشت نوع مختل تقسیم نموده است. عنوان های فصل های ششم تا سیزدهم به ترتیب عبارت است از: «بیشعور اجتماعی»، «بیشعور تجاری»، «بیشعور مدنی»، «بیشعور مقدس مآب»، «بیشعور عرفان باز»، «بیشعور دیوان سالار»، «بیشعور بیچاره»، «بیشعور شاکی».
در بخش سوم با نام «وقتی جامعه بی شعور می شود» به معظلات فراگیر شدن بیشعوری در جامعه پرداخته و این موضوع را در چند دسته بندی خاص مورد بررسی قرار داده است.
این بخش شامل فصل های چهاردهم تا هجدهم با نام های «تجارت به مثابه بیشعور»، «دولت به مثابه بیشعور»، «دین به مثابه بیشعور»، «بیشعوری رسانه ای؛ یک اپیدمی واقعی» دسته بندی شده است.